Monsanto het oude dorpje in Portugal

Het is laat in september wanneer we omhoog rijden naar het oude vestingstadje Monsanto in centraal Portugal. Een historisch dorp gebouwd op graniet. Eeuwenlang met hetzelfde uiterlijk smalle straatjes met huizen ingeklemd tussen gigantische rotsen. Boven de plaatselijke middenstander vinden we een kamer. In het plaatselijke café waar ik in mijn koeterwaalse Portugees twee koffie probeer te bestellen, zegt de mevrouw achter de bar met een prachtige zachte g, ‘Ge bedoelt één koffie met melk en één zwart zonder suiker.’

Zwervend door de steile straatjes tussen de granieten rotsen die dienen als muren van de huizen en waar soms het dak wordt gevormd door één enkel steenblok. ‘Lekker goedkoop één zo’n dakpan’, merkt mijn reisgenote op
Laverend tussen grote stenen klauteren we omhoog.  Net buiten het dorp treffen we een klein meisje en jongetje aan. Wanneer ze ons zien staan ze doodstil als twee reekalfjes, te klein om bang te zijn, glimlachen, langzaam en vriendelijk. Eenmaal boven lopen we op de restanten van een kasteel dat vele veldslagen moet hebben doorstaan. Het uitzicht biedt een prachtig uitzicht dat zich uitstrekt tot aan de Serra da Estrela, ook een aanrader om doorheen te rijden.
In het plaatselijke kerkje bevindt zich een kastje om geld in te doen. Ik geef niks. Ik wil best  naar de hemel, maar niet naar die van hen. In 2011 stond het inwonersbestand op 828. De ene stad groeit de andere niet.