.Wanneer U naar deze foto’s kijkt, is de regentijd in Cambodja net achter de rug. Een deel van het land staat nog onder water. Het grote 2500 vierkante kilometer zoetwater meer van zuid Oost Azië met de naam Tonlé Sap( grote meer) is door de regenval gegroeid tot 10.000 vierkante kilometer. Het meer, een natuurfenomeen heeft als bijzonderheid dat het twee stroomrichtingen kent. In de droge tijd, van november tot april, stroomt het water van het meer naar de Mekong rivier. In de regentijd komt het overtollige water van de Mekong in het Tonlé Sap meer. Het overstroomde land is het visrestaurant voor haar bewoners. ’Wat ze ’s morgens vangen eten ze ’s middags’, vertelt de op Urk geboren welzijnswerker Klaas. ‘De vangst in dit gebied is goed voor 75 procent van de totale visopbrengst in heel Cambodja’. Grinnikend voegt hij er aan toe: ‘ de vangst is het grootst wanneer het water zich terug trekt. Ze plukken de vis uit de bomen en planten die weer boven water komen. De visopbrengst  is voor rond drie miljoen Cambodjanen jaarlijks een belangrijke inkomsten bron. Een boottochtje over de rivier is een openbaring, de eenvoudige woonboten en paalwoningen is een kleurrijk decor voor de duidelijk zichtbare armoede. De simpele houten bootjes waarmee wordt gevist en de vodden waarin velen zich in bewegen, tonen geen welvaart. Het water staat, wanneer ik het gebied in november bezoek nog hoog. Droog land is niet te bekennen. Iedereen moet zich per boot(je) of met de dagelijkse veerdienst, een barkas met houten banken, waar de motor in het midden staat te loeien, laten vervoeren. Mijn Urker zegsman vertelt: ‘ wanneer het water begint te dalen halen de bewoners het anker op en gaan met het vallende water mee om aan de rand van het meer, bij het visgebied te blijven. Ook worden complete paalwoningen mee verhuisd. De schatting is dat er 90.000 mensen op en rond het meer wonen in plus minus 170 drijvende dorpen. Ja, er wordt wat af verhuisd zegt hij met een glimlach, en dan ernstig: ’ een eenvoudig bestaan is het niet, hier leven is behoorlijk zwaar. Je kunt niet elke dag de zorg hebben om te overleven. Wanneer je geconfronteerd wordt met werkloosheid, ziekte, armoede en uitbuiting begrijp je wel dat de mensen niet tegelijk gelukkig zijn.